-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 11672
مدح و مرثیۀ امام سجاد علیه السلام
ای دعا گشتـه دعـا با نفـس روح فزایت وی اجابت زده هنگام دعا بوسه به پایت چشم ارباب کرم از همه سو باز به دستت دست ارباب دعـا بستـه به دامان ولایت عاشق خُلق نکویت همه جا دوست و دشمن دشمن و دوست کند از دل و جان مدح و ثنایت کثرت خلـق الهـی همـه از یُمن وجودت وسعت مُلک خداوند بود صحن و سرایت مصحف تو که زبور و صُحف آل رسول است وحی مُنزَل بُوَد ای روح مناجات، دعایت تـو گـل سر سبـد گـلشـن کـشتـی نجـاتی رخ گل انداخته از بوسۀ مصباح هدایت گـره از کـار فـرو بستـۀ عالم تو گشایی گر چه بسته است به زنجیر، ید عقده‌گشایت ملک و جن و بشر، ارض و سما گوش، سراپا تا دل شب شنوند از لب جان‌بخش، صدایت حـلقـۀ سلسله‌ها یکسـره در حلقۀ ذکـرت به فلک می‌رسد از حلقـۀ زنجیـر، ثنایت گل لبخند تو بر سنگ لب بام، عجیب است با وجودی که کند سنگ عدو گریه برایت تو پیـام‌آور خــون گـلـوی خـون خـدایی بوده در کرب‌و‌‌بلا مقتل خون غار حرایت هیجـده داغ بـه دل داشتی و باز شکـفتی ای زده صبر و رضا خنده به لبخند رضایت جای تو همچو خداوند بود در دل مؤمن ظاهراً دید عدو گوشۀ ویران شده جایت می‌دمـد از نفـس روح‌فـزا بـوی حسینت می‌زند موج ز فریاد درون خون خدایت نسل‌هـا یکسره چشم‌اند به دیـدار جمالت نسل‌ها یکـسره گوش‌اند به آوای رسایت سعـی تـو بـوده ره قـرب الـی الله تعـالی کربلا مروه شـده، شـام بلا بـود صفایت به پدر حکم شهادت به تو فرمان اسارت با حـسین‌بن‌علـی بـود یکـی جـام بـلایت با وجودی که دو بازوی تو در سلسله بسته بود از چار طرف دیدۀ سائل به عطایت بسته درهای جهان بر تو و پشتِ درِ بسته ملک و جن و بشـر، یکسره هستند گدایت این عجب نیست که چون پای به محراب‌گذاری ذات مـعـبـود دهــد سیــد عـبــاد، نـدایت نه عجب گر ملک العرش کند سرمۀ چشمش آن غباری که ز صحرا بنشیند به ردایت «میثم» و سایۀ لطف تو و فـردای قیامت ای پنـاه همـه در روز جزا ظـل هُمایت
: امتیاز
|
 |
 |
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
ای که خورشید جمالت پرتو افشانی کند عـالمی را جـلوه‌ات زیبا و نـورانی کند تو همان خورشید تقوائی که عرش و فرش را از فروغ و جلوۀ تو حق چراغـانی کند جای دارد رهگذارت را ز گلهای بهشت جبـرئیل از عـالـم بالا گـل افـشانی کـند ای بهشتی رو عجب نبود اگر رضوان خُلد از جنان گرد سرت اسپـند گـردانی کند می‌زند لبخند بر رویت حـسین بن عـلی تا تـمـاشـا در رخت آیـات قـرآنـی کـنـد امشب از یمن قـدوم با شکوه تو حـسین هرکجا سائل بود دعوت به مهمانی کند زیـنت عُـبّادی و شایـسـته بـاشد تا خـدا نام زین العـابدین را بر تو ارزانـی کند شب همه شب بردعا و نغمه‌ات مرغ سحر گوش جان را می‌سپارد تا غزلخوانی کند سر زند ازچشم تو تا عرش یک رنگین کمان هر زمانی دیده‌ات را اشک بارانی کند هیچ کس را با چنین تقـوا ندیدم غیر تو سجده‌های خویش را اینقدر طولانی کند ای شهید زنده جز تو کیست بعد از کربلا تا از این گلشن به اشک خود نگهبانی کند شمع جـمع محـفـلِ امـروز مائی و ز ما غیر تو فردا چه کس رفع پریشانی کند کوثر توفـیـق می‌خـواهد ز درگـاه خـدا تا «وفائی» در مـدیح تو ثـنا خوانی کند
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
وقـتی که فـروغ ازلی دیـدن داشت انـوار خـداونـد جـلـی دیـدن داشـت بـا دیـدن فـرزنـد عـزیـزش سـجّـاد لبخـند حسین بن عـلـی دیـدن داشت ************* شادی و طرب به دست غم بند زده است دل را به سرور و عشق پیوند زده است دیدند زمین و آسمان نـورانی است گفـتند مگر حسین لبخـنـد زده است ************* مـحـبـوب حـریـم حـق تـعـالـی آمـد تـفــسـیـر گـر نـــور و تـجّــلا آمــد درفصل شکفتنش سروشی می‌گفت سـجـاده نـشـیـن عــرش اعـلا آمــد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه‌السلام
تا دل غم زده از هجر به فریاد آمد نوری از سینۀ جانسوز به امداد آمد عشق مشغول ثناخوانی اربابش بود خــبـر از آمـدن سـیـّـد الاوتــاد آمـد چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب ناب که با مـژدۀ میـلاد آمد طلب مغفرت از کوی خدا می‌کردم بخـشـش دست کـریـمانۀ سجـاد آمد به تماشای حرم باغ بهشت آمده بود که از آن باغ جنان شاخۀ شمشاد آمد گرد او حور و ملک شاد به هم می‌گفتند که در این ماه نبی افضل اعیاد آمد حرم سبط نبی عاطفه باران شده بود گـوئیا فـاطـمـه هم دیـدن نـوزاد آمد خنده از خندۀ اربـاب ندیدم خـوشتر که در آغـوش پـدر زینت عـبّاد آمد تابش نور امامت ز جمالش پیداست به حـسین ابن عـلی افضل اولاد آمد تا در آن لحظه به هم چشم دو رهبر وا شد افــق قــافــلـۀ کــرب و بــلا پـیــدا شـد ای همه عمر و همه روز و شبت عرفانی وی که از بیم خدا سجدۀ تو طولانی تو همان ناطق قرآنی و قرآن صامت هـمه دم بر لب تو زمـزمـۀ قـرآنـی این صحیفه است زبور تو و اخت القرآن خـطبه‌های تو گـواه سخن طـوفـانی بنده آزاد مکن، ما همه در بند توأیم گول نعمت نخورد بنده رود مهمانی عرب از دودۀ تو فخـر به عالم دارد عجم از تیرۀ تو شد نسبش رحمانی مادر توست پس از فاطمه اُمُّ السُعداء پـدرت یـثـربـی و مـادر تو ایـرانـی شهربانو که به او فاطمه فرمود عروس دومیـن اُمُّ الائمه ست هـمین ایـرانی هر کسی راه به درگاه که پیدا نکند مام پاکـیزۀ تو داشت عجب ایـمانی نـوۀ حــیـدر کـرار که ایـرانـی شـد کشور ما شده از اصل و نسب ربانی کشور ما که به فامیلی تان مفتخر است خاک این خطه به درگاه رضا معتبر است نه فقط سلطنت عشق تو محدود مجاز که دو عالم به تولای تو باشد ممتاز ای تبرّی ز عدوی تو همه شرط عمل وی تـولای تو امضای قـبولیِّ نماز مرغ خوش لهجه ز شیدایی تو می‌خواند نفـس باد صبا از تو کند عـشوۀ ناز ابر و باد و مه و خورشید به فرمان توأند بارش ابر به دستور تو برگردد باز نه ملک هستی و طاووس نه داری پر و بال لیک هرگاه بخـواهی بنمایی پرواز نه زمان مانع فرمان تو باشد نه مکان گُل ز تصویر درآری چو کنی دست دراز اینهمه نصّ امامت به نهان است و عیان چه نیاز است که تکرار نمایی اعجاز گِـل ما ساخـتـۀ نـور اضافات شماست دل ما منبع سرشـار افـاضات شماست آسمان بی‌نـفـس گـرم تو احـیا نشود عرش و کرسی و فلک جز به تو برپا نشود قلم و لوح به دستان تو عادت دارند حکم جبریل ملک جز به تو امضا نشود ای عبادات تو مصداق عبادات علی بی‌عـبادات تو محراب مصلا نشود سوز دل اشک سحر حال مناجات ز توست سـفـرۀ ذکـر دعـا بی‌تـو مهـیا نشود اولین روضه، پس از کرب و بلا کار تو بود پرچم روضه که بی‌اذن تو برپا نشود تا چهل سال فقط کار تو گرییدن بود نهضت سرخ به جز اشک تو ابقا نشود شام از خطبۀ غرای تو شد شام خراب غل و زنجیر که مانع به تولا نشود پیشمرگ تو علی اکبر و عباس توأند بی‌عـلـمداری تو قـافـله برجـا نشود زینب آمادهٴ فرمانبری حضرت توست دولت مهدی زهرا ثمر نهضت توست
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
در رحمت ز عرش تا وا شد پـر پـروازمـان مـحـیّـا شـد رخ یـوسف نـشانـمان دادند دل مجـنـونـمـان زلیـخـا شد صفـحـات صحـیـفـۀ نـوری ورقی خورد و عشق معنا شد نفسی زد کسی و بعد از آن تن دنـیـای مُـرده احـیـا شـد رخ خود را نشان عـالم داد هـمـۀ اعــتـبــار دنـیــا شــد قـلـمـم اسـتـعـاره کــم آورد رخ زیـبـاش تـا هـویـدا شـد به زمین مـاه مشـرقـین آمد عــلــی دوم حــسـیــن آمــد شب اربـابـمان سـحـر دارد به روی دامنـش قـمـر دارد همه از شـوق نو رسیـدۀ او به لـبش خـنـده‌ای اگر دارد شب رویـاسـت نـخـل امـیّـد پـدر و مــادری ثـمــر دارد دل بابا عجیب پُر شور است و خـدا از دلـش خـبـر دارد به نگاهش عموی بی‌تـابش نـتـوانـسـت چـشـم بــردارد سـر بـوسـیـدن لـبـان پـسـر پـدرش مـیـل بـیـشـتـر دارد و به کوری چشم بد نظران پــدری بـاز هـم پـسـر دارد به دعایش دخـیل بـسته شده پـری از جبـرئیل بسته شده
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
بـاز یـاران عـیـد دیـدار جـمـال یـار شـد بـاز فـصل رؤیـت مـهـر رخ دلـدار شـد باز مُلک کبریا شد غرق در دریای نور بـاز مـیلاد حـسین بن عـلـی تـکـرار شد جان به کف گیرید جانان می‌رسد از کوه نور دیـده بـگـشـایـید اینک لحـظـۀ دیـدار شد چشم ثارالله روشن شد به رخـسار عـلی دامن شعبان، بهار از این گل رخسار شد بر گل رخسار، لبخندت مبارک یا حسین لیـلۀ میـلاد فـرزنـدت مبــارک یا حسین مرحبا ای مـاه شعـبـان آفـتـاب آورده‌ای آفـتـاب روی حـق را بی‌نـقـاب آورده‌ای شهربانو این که در آغوش بگرفتی علی‌است؟ یا دوبـاره احـمـد خـتـمـی‌مـآب آورده‌ای بوی عطر احمدی بر آسمان سر می‌کشد بلکه بر گلهای زهرایی گلاب آورده‌ای بـر حـسین‌بن‌عـلی زادی عـلی‌بن‌الحسین یا مگر از کعبه امشب بوتراب آورده‌ای مـادر ایـرانِ اهـل‌الـبـیـت، مــام نُـه امام ای عروس فاطمه از فاطمه بادت سلام این پسر سر تا قدم جان حسینبنعلی است این پسر نور است و فرقان حسینبنعلی است این پسر یک باغ لاله از بهشت فاطمه است این پسر روح است و ریحان حسینبنعلی است این به روی شانۀ باباست قـرص آفـتاب این به روی دست، قرآن حسینبنعلی است این پسر یاسین و طاها، این پسر والشمس و طور این پسر نور است و فرقان حسینبنعلی است نـور هـم گردیـده مبهـوت رخ نـورانیش جای لب‌های علی پیداست بر پیـشانـیش مرغ شب هر شب بُوَد محو مناجات شبش ذات رب‌العالمین مـشتاقِ یا رب یـا ربش هر نفس دارد هزاران ذکر در عمق وجود بـلکه آنی نام معـبـودش نیـفـتد از لـبـش شب که در محراب مشغول مناجات و دعاست آسمان پیچد به خود در شعلۀ تاب و تبش جـان مـن جـان هـمـه ذُریّـه و اُمُّ و ابــم خــاک درگـاه وی و ذُریّـه و اُمُّ و ابـش با مناجـاتش دل شب، دیده را دریـا کنید در مضـامین دعـایش وحی را پیدا کـنید اوج پروازش سماوات و نمازش بر زمین روح در آغوش حق بر دامن خاکش جبین بس‌که زینت داد در حال نمازش بر نماز از خـدا آمد ندایش «انت زین‌العـابدین» شب که از خوف خدا تا صبح چشمش می‌گریست زنـده می‌شد یـاد شب‌های امیرالـمؤمنین خط او مشی من است و مهر او دین من است دین همین است و همین است و همین است و همین بـا ولای او سـرشـتـه از ازل آب و گِـلم وای اگر یک لحظه مهر او نباشد در دلم ای به زنجیر اسارت مُلک هستی را امیر حـلقۀ زنجـیرها در حلـقـۀ عشقـت اسیـر ای خـدا را شیـر ای فـرزند شیـرِ کـبریا شیری و در حلقۀ زنجیر هم شیر است شیر پای تو بر ناقـۀ عـریان به چـشم آسـمان دست تو در حلقۀ زنجیر ما را دستگـیر من نمی‌گویم خدایی، بنده‌ای چون بنده‌ای؟ هم کریمی هم عظیمی هم سمیعی هم بصیر عـبـد ذات کـبـریـایی کـبـریـایی می‌کـنی در مـقـام بـنـدگـی کـار خـدایی مـی‌کـنی گوش جانها پُر بُوَد پیوسته از آوای تو شام می‌لـرزد هنوز از خطبۀ غـرای تو از سرشگ چشم گریانت وضو گیرد نماز ای وضوی بندگی از خون ساق پای تو خطبۀ ناب تو را نازم که در طشت طلا گـفت بابـا آفـرین بر مـنـطق گـویـای تو از زمیـن کـربـلا تـا شـام از بـالای نـی چـشـم ثـارالله بـودی بـر قـد و بـالای تو تــو سـوار نـاقـۀ عـریـان حسین دیگری هم حسینی هم حسن هم احمدی هم حیدری ای بـیـابـان بـقـیعـت وسعـت دل‌هـای ما پیـش‌تر از آفـرینـش رهبر و مـولای ما هم فروغ مـاه رویت خـوب‌تر از آفـتاب هم خـیال باغ حُـسـنت جـنـةالاعـلای ما ذکر تو توحـیـد ما تهـلـیـل ما تکـبـیر ما حُـبّ تو ایـمـان ما دنـیای ما عـقـبـای ما نیست در صحرای محشر وحشتی از تیرگی تا درخـشد پـرتـو مهـر تو از سیـمای ما وصف تو ذکر خوش لیل و نهار میثم است مهر تو روز جزا دار و ندار میثم است
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام سجاد علیه السلام
دل ما خورده گره بر ورق دفتر عشق درس ها یاد گرفـتیم از این منبر عشق عشق با عاشق دلدادۀ تو هـمزاد است مـرد شبهـای مـناجـات علی بن حسین ای بـرآوردۀ حـاجـات عـلی بن حسین ای به قـربـان تو و سفـرۀ با اکـرامت شده شب شیـفـتۀ طرز دعـاخـوانی تو اثـر خـوف خـدا هـست به پـیـشانی تو ای مسیحای همه هُرم تبت راعشق است تو چه سوزی و چه حالی به عبادت داری زینت سجده؛ به سجـاده ارادت داری مصلحت بود که شمـشیر نگـیـری آقا قـسـمـتـت بـود پـیـام آور قـرآن بـاشی دور از معـرکه و ورطۀ میـدان باشی کـربـلا بـود ولی شـام امـانـت را برد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
پُـر می‌کـنـیم از می گـلـوی بـاده‌ها را تا مـسـت بـاشـیـم انـتـهـای جـاده‌ها را امشب به سمت خـانـۀ سجـاد انـداخت دسـت ارادت هـای مــا سـجــاده‌هـا را این دومین نـوریست که تا منجـلی شد در آسـمـانـم مـاه را مـی‌بـیـنـم امـشـب گـمـراهـم امـا راه را می‌بـیـنـم امـشب حـــالا کـه آقــای دعــا دارد مــی‌آیــد فخر است امشب آسمان را بر زمینش می‌خـنـدد و افـلاک حـیـران طنـیـنـش روح دعا، مرد خدا، جان حسین است با تیرهایی که روان از چشم جادوست صید غزال نرگس او هر چه آهـوست این افـتـخـار مـردم ایـن آسـمـان است با یک نگاهت سنگ هم اعجـاز کرده در راه اثـبـاتـت حـجـر لب بـاز کرده هر وقت می‌خـواهم که قـلبم را بشویم با دست لبـریز از دعایی که تو داری ما را ببـر سـمت خـدایـی که تو داری هر جـا که بـاشی کـربـلا آنجـاست آقا آزادی از بــنــد اســارت در اســارت دست خدا بوده است یارت در اسارت ای آسـمان، شرمنـده از باران چشمت بـاران چـشـمـان تـو را بــاران نـدارد ای آسـمـان! که بـارشت پـایـان نـدارد بعد از بلای شام، شامت را سحر نیست
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام سجاد علیه السلام
ای به عـبّاد این جهـان استاد ای مـلـقّـب بـه سـیّـد سـجــاد ای نبی را تو بهترین فرزند ای علی را تو برترین اولاد ای ز هـست تو هستی عـالـم ای ز جـود تو جـود ما ایجاد ای ز فضل تو عقل آدم مات ای ز عـلم تو در عجب عبّاد ای ز تو شد خراب کاخ ستم وی ز تو کاخ عدل و داد آباد طاعت خلق این جهان صفر است طاعت تو فـزون تر از اعداد نخـل دین کـام یـاب شد از تو خـرمن ظلم از تو شد بر باد گـشت رسوا یزید بد فـرجام تا که کردی تو خطبه ای ایراد از بـیانات مـحکـم تـو یـقـیـن سرنگون شد ز تخت ابن زیاد نطـق زیـبا و آتـشین سخـنت درس آزادگــی به عـالـم داد بـا گـذشت تو ای ولـی خــدا ریشه کن شد بـنای استـبـداد سخـنانت به صفـحـۀ تـاریـخ ثبت شد تا بـشر شـود ارشاد گشت امشب ز یمن میـلادت دل ما شاد خـلـق عـالـم شـاد شعر ژولیده را بکن تضمین ای به عـبّاد این جهـان استاد
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
به پا شده جـشـن، شـادی آل الله مـوسـم مـیـلاد، آقــا رســول الله سرور و شادی بر پا شد ** شمس دو عالم پیدا شد ** سیـد بطحـا رسید ز مــقــدم پـــاک طـاهــا ** حضرت خـتـم الانـبـیا ** به قلب ما زد امید خوش آمدی خوش آمدی؛ یا رسول الله خوش آمدی (۲) *********************************** مکه به دامانش، قرص قمر دارد از آسمان امشب، ستاره می بارد مادر حضرت خندانِ ** ز شوق احمد میخوانِ ** الــهــی مــادر فــداش زمـزمۀ یا رب داره ** شکر خدا بر لب داره ** بوسه زند دست و پاش
خوش آمدی خوش آمدی؛ یا رسول الله خوش آمدی (۲) ***************** امـام صـادق ****************** یا حضرت صادق، عزیز دلهایی ســلالـــۀ پــاک، ام ابـیــهــایــی ز مـقـدم پـاکـت مــولا ** مـوهـبـت حـق در دلـهـا ** از عـــالـــم بـــالا بـوی بهشت گـیسـویت ** شـمیـم عـطـر دلـجـویت ** وزیده بر قـلب ما خوش آمدی خوش آمدی؛ امـام صـادق خوش آمدی (۲)
*********************************** لـیـلۀ مـیلاد، رئیـس مـذهـب شد زمزمۀ نامش، پیوسته بر لب شد ای که عـزیز زهـرایی ** تــو وارث ثــارالـلـهــی ** به قلب شیعه صفا جـان عـلـی مـرتـضـی ** عـیدی كرامت كن بر ما ** مـدیـنـه و كـربـلا خوش آمدی خوش آمدی؛ امـام صـادق خوش آمدی (۲)
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
سُرورِ ماهِ ربیع و، میلاد حضرتِ احمد صـلـی الله عـلـیـکَ، سـیـدُنـا یـا مـحـمـد مبارکه، نورِ ختمی مرتبت که جلوه گردیده به عالَم مبارکه، مقـدمِ آن سَروَری که بر نبـیـیّن گـشته خاتم چراغانی، شده از فیضِ قدومش جنّت و عرش مُعظّم قـبـلـۀ دلهـا، خـوش آمدی مـولا یا ابا الزهـرا، خوش آمدی مولا یا ابا الزهـرا، خوش آمدی مولا ********************************************* سِزَد که در ره ایمان، فدای تو بشود جان ز لُطف تو همه هستیم، به راهِ عترت و قرآن یا مصطفی، ای تـمامِ آفـرینـش تا ابـد در زیرِ دِیـنت یا مصطفی، ای شده از جان مدیحه خوان تمامِ عالمینت یا مصطفی، نظری کن جانِ مولا بر محبینِ حسینت از تو میخواهیم، ای یارِ بی همتا هـم مـدیـنـه هم، کـرب و بـلا آقا یا ابا الزهـرا، خوش آمدی مولا ********************************************* از سوی آسمانِ عشق، سر زده نور حقایق آمده یـوسف زهـرا، امامِ جعـفـرِ صـادق مبارکه، شـشمین نـور خـدا از نـسل و اولاد پـیـمبـر مبارکه، خـندۀ لاله به صحرا عـطر گـلهای صنوبـر مبارکه، جلوه های شور و شادی در دلِ زهرا و حیدر نور مهر و ماه، ای مصحف ناطق یا ولـیَ الله، یا حـضرتِ صـادق یا ولـیَ الله، یا حـضرتِ صـادق
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
فـرخـنده جـشنِ مـسلـمـین بـادا مبارک مـیـلاد خـتـم الـمرسـلـین بـادا مـبارک آمد به دنـیا، آن نـورِ سـرمـد ذکـر دوعـالَـم، شد یا محـمـد مـاهِ ربـیـع و، عـیـد پـیـمـبـر عیدی بگیر از، زهرا و حیدر الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر ****************************************** عـالَـم شـده از مقـدمـش آئـیـنـه بـنـدان از نـورِ رویش آسـمـانها شد چـراغان آیینه دارِ، عصِمت خوش آمد دریای لطف و رحمت خوش آمد با شور و شادی، با دیـدۀ تر عیدی بگیر از، زهرا و حیدر الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر ****************************************** جانِ جهان آن مصحف ناطق خوش آمد فرزند زهرا حضرت صادق خوش آمد ای مذهـب از تو پـایـنـده آقـا از عـلم تو دیـن شد زنـده آقا از برکتِ این، مولودِ کـوثـر عیدی بگیر از، زهرا و حیدر الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر ****************************************** این انـقـلاب و نهـضتِ مـا تا به آخـر مـدیـون بُــوَد بـر مـکـتـب آل پـیـمـبـر هستیم هـمیشه ما با شهـیدان در راه عترت در راهِ قـرآن هـمـراهِ ملّت، هـمـراهِ رهـبر عیدی بگیر از، زهرا و حیدر الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر، الله و اکـبر الله و اکـبر
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
مـبـارک بـه تـمـامِ اهـلِ دیـن مـیــلادِ رحـمـة لـلـعـالــمـیـن خوش آمدی یا مصطفی الامجد سیـدی یا حـبـیـبـی یـا احـمـد مـاه تـمام ما *** بر تو سلام ما (۲) یا مولا یا مولا یا احمد؛ یا مولا یا مولا یا احمد؛ یا مولا یا مولا یا احمد؛ ****************************************** ای جـانت وادیِ وحیِ قـرآن عالم از مقـدمت شد گـلباران ای عـشق تو فـتـاده در دلهـا خوش آمدی مولا ابا الـزهرا پیغـمبرِ خـدا *** یا خـتـمُ الانبیا (۲) یا مولا یا مولا یا احمد؛ یا مولا یا مولا یا احمد؛ یا مولا یا مولا یا احمد؛ ****************************************** مـبـارک جـلـوۀ نـور سـرمـد مـیـلادِ جـعــفــر بـن مـحـمـد مـهــرِ کــرم مــاهِ وفــا آمــد صــادقِ آل مـصـطــفـی آمـد ای سَروَرِ همه*** فرزند فاطمه (۲) یا مـولا یا ابـا عـبدالله؛ یا مـولا یا ابـا عـبدالله؛ یا مـولا یا ابـا عـبدالله
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
مدیحه خوانیم با یک دلِ شاد بـهـر مـیـلاد دو بـاب الـمـراد این دو میـلاد با سعـادت تهـنیت باد ********************** شد کـام دلها، پُـر شهد و عسل که حـلاوتـش، باشد بـی مـثـل رســول خــدا، آمـد بـه دنــیـا در هــفــدهــمِ، ربــیــع الاول خدا به عالم هدیه از لطف و عطا داد این دو میـلاد با سعـادت تهـنیت باد ********************** روشن از دو نور، دلهای عاشق خـنده بر لبِ، یـاس و شقـایق باشد هم جـشنِ، رسولِ اکـرم وَ هـم مـیــلادِ، امــامِ صــادق دلـهـای پـیــروان شـده مـدیـنـه آبـاد این دو میـلاد با سعـادت تهـنیت باد ********************** جانها فدایِ، دو جان و جانان دو سورۀ نور، دو شمس تابان دو کوه رحمت، دو بحر غفران دو آیــیــنـۀ، طـلـعـتِ یــزدان دو دلبـر خـدایـی با حُـسـنِ خـدا داد این دو میـلاد با سعـادت تهـنیت باد
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
شـدم ثـنـاخـوانِ پـیـمبر اعـظـم جـانم به قـربـانِ پیـمبـر اعـظم رسـول خـدا، یا مـولا، فـدای تـو هـسـتم منم سائل و، بر راهت، ببـین که نشـستم تو از همه سـر آمدی گـل جـمـال سـرمـدی تــرانـۀ جــان و دلــم شـده آقا خـوش آمدی مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا (۲) ************************************************** شـده ز مـیلادت تـرنّـم هـر دل نوای جاء الحق وَ زهق الباطل بُوَد یا نـبی، تا به ابد، به جنگِ با ظلمت پـیـام تو بـر امـت تو هـمـدلـی و وحـدت شــده اعـــتــقــاد مــا در این عصر پُر بلا وهـابـیـت بــی حــیــا بُـــود دشــمــن خـــدا مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا؛ مولا یا ابا الزهرا (۲) ************************************************** دل همه یاران شد با شعف همراه به یُـمن ِ مـیـلادِ صادقِ آلُ الله چو آیینه ای، بر حُسنِ جمال سرمد اوست عزیز دل، زهرا و، علی و احمد اوست عیان ز روی من بُود عــنـایـت عــیــان او که از دعای مـادرش شدم مدیحه خـوان او مولا حضرت صادق؛ مولا حضرت صادق؛ مولا حضرت صادق؛ مولا حضرت صادق
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
جانم به فدای تو و لطف و کـرم تو مـرغ دل ما پَـر بـزنـد تـا حـرم تـو ای گنبد خضرای تو عرش دل عالم مـهـر تو بـود زینـت آب و گـل آدم مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله ********************** ای از سوی حق بر همۀ خلق پیمبر ای رحمت حق را تو به حق جلوه و مظهر یک جلوه ز زیبـایی تو لالۀ صحرا با دشمـن خود نیز نـمایی تو مـدارا مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله ********************** ای مکتب تو راسخ و پاینده همیشه از نـور تو اسـلام بود زنده همیـشه از لطف تو سـرمـایۀ اِکـرام فـراهم ای دین تو ناجی همۀ خلق دو عالم مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله ********************** قـرآن خــدا بـارد از آفـاق لـسـانـت لعنت به کسی که به شما کرده اهانت ای آنکه بت از عرصۀ بتخانه شکستی مظلوم ترین فرد تو هستی و تو هستی مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله ********************** مظلـومی و مظلـومیـتت دارد ادامه بنگر به دمشق و به فلسطین و منامه بنگر ز جفا امّت تو خونجگر هستند در دشت ستم خونجگر و در به در هستند مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله ********************** کو حمزه که سیلی بزند مُقتدر و سَهل در پیش همه بر رخ اصحاب ابوجهل بنـمـا تو دعـایـی که دگر یـار بیـاید بـر یـاری اســلام، عـلـمـدار بـیـایـد
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
مرغ دل، روی بام شادی میشینه عاشقـا، دلاشون پَـر زده مـدیـنه عـیدِ، آسمان و هم زمین مبارک جشن، رحـمـة لّـلعـالمین مبارک هستی، تو رسولِ امجـد، مولانا یا احـمد خنده روی لب پیر و جوان همۀ فرشته ها نغمه خوان بــاران عــنــایـت الــهــی می بـاره از ابرای آسـمان یا نبی یا مصطفی یا احمد (۴) ******************* گـنـبد سبـز تو بُـرده این دلها را نگـاهِت میخـره قـلب عاشقـا را آقا، به خـدا مـا جـزوِ زائـراتـیـم آقـا، به خـدا نـوکـر بچـه هـاتـیـم ای تو، نور حیّ سـرمد، مولانـا یا احمد بـرای مـا ای به فـدای تو مهر تابانِ خوش عهدیِ تو بهـتـرین عـیدیِ ماهِ ربـیع خـبـر ظـهـور مـهـدیِ تـو یا نبی یا مصطفی یا احمد (۴) ******************** دم به دم، دمِ زیبای قـلب عاشق سـیـدی مــددی یـا امـامِ صــادق شـادِ، دلِ مـا به یُـمـنِ مـقـدم تـو چـشمام، مونسِ نـسیـمِ شـبـنم تو هـستی، تو قـرآنِ نـاطـق، یا امامِ صادق ای نگار ناب و بی قـرینه آرزوی دل مــا هــمـیــنـه یه روزی با مرگ آل سعود روز مـیلادِت بیایم مدیـنه گـل فـاطـمـه امـامِ صـادق (۴)
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
ماه ربیع الاول و مـیلاد خـتـم الانـبـیا عیدی میده به عاشقا خدا با دست مرتضی جلوۀ نـور داوری یا احمد مهر سپهر سَروری یا احمد تو آخرین پیمبری یا احمد « یا رسولَ الله یا احمد(۳) مولا مولا یا مصطفی» (۲) *********************************** بارانِ رحمت می باره از ابرای آسمانها به یمن میلاد کسی که دل ربوده از خدا مصحف رحمت آمده به دنیا شکوه عصمت آمده به دنیا شمس هـدایت آمده به دنیا « یا رسولَ الله یا احمد(۳) مولا مولا یا مصطفی» (۲) *********************************** ما که اسیـر بادۀ یـاسمـن و شـقـایـقـیـم دلــدادۀ ولایـت مــولا امـامِ صـادقــیـم ای به همه عالم ولی یا مولا جـلـوۀ حیّ ازلـی یـا مـولا زینت زهرا و علی یا مولا « مولا یا امامِ صادق (۳) یابن الحیدر گل زهرا» (۲) *********************************** باغ بهـشتِ برا ما مجلس مدح آقامون انشالله که از کرمِش مدینه ای شِه دلامون سیدی ای نگـار هـل اتایی صورت تو مصحف مصطفایی دل ما را کن آقا کربلایی « مولا یا امامِ صادق (۳) یابن الحیدر گل زهرا» (۲)
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
هـمه ز جا برخیـزید به پای او گل ریزید سَـیّــدِ بــطـحــا آمــد حـضـرت طاهـا آمد مـکّـه شـده نـورانـی ز عرش گـل افشانی دلــبـــر دلــهــا آمــد حـضرت طاهـا آمـد سرشک شوقم جاری بـه گـلـشـن دلــداری لالــۀ حــمـــرا آمـــد حـضرت طـاهـا آمد جـلـوۀ دادار است او احمد مختار است او بــنــدۀ یــکــتــا آمــد حـضـرت طاهـا آمد به کهـکـشـان عـزّت به آسـمـان عـصمـت مِــهــر دل آرا آمـــد حـضرت طاهـا آمـد ******** امام صادق علیه السلام ******* همه ز جا بر خـیزید به پای او گـل ریزید مصحـف نـاطـق آمد حضرت صـادق آمد گوهـر بحر عصمت شور و سُرور و بَهجت به قـلـب عـاشـق آمد حضرت صـادق آمد حـجّـت حـیّ یــزدان به گـلـشن مـشتـاقـان یـاس و شـقـایـق آمـد حضرت صـادق آمد راحت روح و جـانم بـه درد بـی درمـانـم طـبـیـب حــاذق آمـد حضرت صـادق آمد قـلـب حـزین شـیـعـه دل غــمـیـن شـیـعــه به غـصـه فـائـق آمد حضرت صـادق آمد
: امتیاز
|
 |
|
ذکر زمزمه ای ولادت پیامبر اکرم و امام صادق سلام الله علیهما
ای ثـنـای تـو بـر لـب یـزدان مـظهـرالله و خـسروِ خـوبـان ماه ربـیع و مـاه سـرور است ذکر ملائک کوثر و نور است یـا رســولَ الله یـا رســولَ الله (۲) ********************* نــور مــجــسّــم آمــده دنــیــا رســول اعــظـم آمــده دنــیــا مکّـه ز نـورش گشته مصـفّـا آمــده دنــیــا سـیّــد بــطــحــا یـا رســولَ الله یـا رســولَ الله (۲) ********************* ختم رسولان خواجـۀ لـولاک سَـیـدُ الـعـالـم سَــرور افـلاک خواهم که باشم ای بی قـریـنه مـیـلادت را در شـهـرِ مدیـنه گـنــبـد خـضـرا قــبـلـۀ دلـهـا مهرت سرشته در آب و گِلها ******** امام صادق علیه السلام ********* ای گـلِ زهــرا امــامِ صـادق آمــده دنــیــا قـــرآنِ نــاطــق شهر مدینـه گـشتـه چـراغـان از فـروغ این کـوکـب تـابـان یـوسـف احـمـد امـامِ صــادق (۲) ********************* ایـن ثـمـرۀ بـاغ رسـول است فرزند حـیدر سبط بتول است ایــن آیـــنـــۀ نــور ذات رب بـاشد خـورشید سپهـر مذهب یـوسـف احـمـد امـامِ صــادق (۲) ********************* گـیرد ز گـلـشن روح خـزانی شیعـه ز نـورش شَوَد جهـانی پـسـر احـمـد آمـد خـوش آمـد سـبـط محـمـد آمـد خـوش آمد یـوسـف احـمـد امـامِ صــادق (۲)
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
هر دختری که دختر زهرا نمی‌شود هر بانویی که زینب کبری نمی‌شود دار و ندار حضرت حـیدر، مجلّـله! جز تو کسی که "زینت بابا" نمی‌شود وصف و مـدایح هـمـۀ خـانـدانـتـان در فهم و عقل ما به خدا جا نمی‌شود پروندۀ زمین و زمان، زیر دست توست بی اذن تو که نامه‌ای امضا نمی‌شود صبر و ادب به پای تو قد خم نموده‌اند این واژه‌ها بـدون تو معـنا نمی‌شود دریا اگر مرکّب و گل ها قـلـم شوند یک شمّه از فضائلت انشا نمی‌شود عـیـسی به نام نامی تو می‌دهد شفـا بیخود مـقـام او که مسیحـا نمی‌شود شأن و مقام حضرت مریم ز مهر توست بی‌مهـر تو که بانـوی دنـیا نمی‌شود صدّیقه و زکـیّه و تـنـدیـس عـفّـتـی تو گـوهـر مـقـدّسـۀ بحـر عـصمـتی آئــیــنـۀ تــمــام کــمــالات مــادری یــادآور جـلال و کـمـال پـیـمـبـری مستجمع جـمیـع صفات عـلـی تویی یعنی تویی علی و علی تو، چه باوری؟ حیدر اگر به شهر علوم نبی در است بانو! تو هم به شهر وصال حسین، دری وقتی به روی دست نبی گریه می‌کنی چـشم انـتظـار دیـدن روی بـرادری در پای درس مادر خود پا گرفته‌ای بیخـود نشد که عـالـمـۀ آل حـیـدری عـلـم لـدنّـی تو گـواه کـمـال تـوست الحق که از سلالۀ زهـرای اطهری با نطـق حـیـدری و بیـانات فـاطمی ویـرانگـر قـبـیلـۀ شوم و ستمگـری با هر کلام خود به عدو تیغ می‌کشی در رزم خود شبـیه برادر، دلاوری با قـدرتت به قـلـۀ دل ها عـلـم زدی فـتح الـفـتوح آل عـلی را رقـم زدی ای بانویی که اسوه شدی بر ادیب ها مدح و فضائل تو بُوَد از عجـیب ها با هر خطابۀ تو عـلی زنده می‌شود مبهوت ذوالفـقـار کلامت خطیب ها وقتی که با حسین خودت حرف می‌زنی پیچیده می‌شود همه جا عطر سیب ها ای یادگـار فـاطـمه، عـلـیـا مـخـدّره زهرا نسب شدی که شوی از نجیب ها وقتی که نام توست به دارو چه حاجت است اصلاً نـیـاز نیـست وجـود طبیب ها با نام تو تمامی حاجـات ما رواست ای بـهـتـرین تـجـلّـی امّـن یجـیب ها طعم خوشی و طعم بلا را چشیده‌ای ای مَـحـرم تـمـام فـراز و نـشیب ها تفسیر داغ در نظرت جز "جمیل" نیست محو شکوه عشق تو صبر و شکیب ها در ظهر واقعه چقَدَر غصه خورده‌ای ای خواهر خمیدۀ شیب الخضیب ها بانـو! تو را برای حسیـن آفـریده‌اند گـریه کن عـزای حـسین آفـریـده‌اند ای یادگار فـاطمه، غـم پرور حسین هم خواهر حسینی و هم مادر حسین همپای او شدی و رهایش نکرده‌ای حـتّی مـیان مـوج بـلا، یـاور حسین بار رسالت علوی روی دوش توست با این حساب بوده‌ای پیغمبر حسین چـشـم امـیـد او به نـمـاز شبـت بُوَد روح دعـا و کـعـبـۀ نـیلـوفـر حسین دیدی که نیزه‌ها همگی حلقه بسته‌اند دور ضریـح بی‌کـفـن پـیکـر حسین حتّی به روی نی چقَدَر خوب واضح است آثار بوسه‌های تو بر حـنجـر حسین شکر خدا نموده‌ای وقتی که دیده‌ای زخمی شده تمامی بال و پـر حسین در شام و کوفه بودی علمدار قـافله جـانـم فـدای تو همۀ لـشکـر حـسین اسلام با حضور تو ریشه دوانده است عالم از این شهامت تو مات مانده است زینـب اگر نبـود که زمـزم نداشتـیم از ابـر دیـده بـارش نـم نـم نـداشتـیم زینب اگر نبـود دگـر کعـبـه‌ای نبود بـاور کـنـید روح دعـا هـم نداشتـیـم زینب اگر نبود، مـیـان کـتـاب حـق جایی برای سـورۀ مـریـم نـداشتـیـم زینب اگر نبود جهان کفر محض بود نامی ز دین حضرت خـاتـم نداشتیم زینب اگر نبـود دگـر حـیـدری نبود شـیـر نـبـرد خـطّ مـقـدّم نــداشـتـیـم زینب اگر نبود علی، فاطمه نداشت آیــیــنـۀ نــبـی مـکــرّم نــداشـتــیــم زینب اگر نـبـود کـرم زاده‌ای نـبود مثل حـسن کـریم دو عـالـم نداشتـیم زینـب اگر نـبـود به دنـبـالـۀ حـسین جـایـی برای واژۀ "جـانـم" نـداشتیم زینب اگـر نـبـود تـلاطـم نـداشـتـیـم قطعـاً برای شور و نـوا دم نداشتـیم این حرف آخر است که امشب قلم نوشت زینـب اگر نبـود "محـرّم" نـداشتـیم شکر خـدا که از مِی عشقش لبـالـبم شکـر خـدا که نوکـر دربـار زیـنـبم
: امتیاز
|